انواع خاک :

الف) خاک سبک : خاک سبک خاکي است که زهکشي آن آزادانه و به طور طبيعي صورت گرفته و با پيدايش يک دوران خشکي زودتر رطوبت خود را از دست داده، در معرض فرسايش بادي بوده و بارخيزي آن ناچيز است. بيش از 80% بافت خاک را شن تشکيل داده است و مقدار رس کمتر از 12% و يا مجموع رس و سيلت کمتر از 20% مي باشد.

ب) خاک ميان بافت : واژه ميان بافت به خاک هايي اطلاق مي شود که مقدار رس آن بين 10 تا 30 درصد نوسان کند.

ج) خاک سنگين :در اين خاک ها سطح خاک در اثر تناوب خشکي و رطوبت، ايجاد درز و ترک مي کند که به انتقال آب و هوا به درون خاک کمک مي کند. رطوبت قابل استفاده گياه در اين خاک ها از کليه خاک ها بيشتر بوده و زهکشي آن دشوارتر است .

ساختمان خاک :
ساختمان خاک عبارتست از ترتيب قرار گرفتن ذرات خاک نسبت به يکديگر، ساختمان خاک اثر بافت را بر رطوبت و هواي خاک، قابليت استفاده عناصر غذايي خاک، عمل ميکروارگانيسم ها و نيز رويش ريشه ها تقويت مي کند. خاکدانه چيست : به گروهي از ذرات جامد خاک گفته مي شود که با مواد چسبنده به يکديگر چسبيده اند.

طرز تشکيل خاکدانه : به طور کل مولکول هاي آب خاصيت دو قطبي دارند، جذب مواد کلوييدي داراي بار منفي شده و بدين ترتيب مولکول هاي آب به وضع منظمي قرار گرفته و ذرات کلوييد را به هم اتصال مي دهند، همراه با مولکول هاي آب کاتيون هاي ديگر نيز وجود دارند و به نظر مي رسد که تشکيل خاکدانه تحت تأثير اين نوع کاتيون است به تدريج که به خاک خشک مي شود، ذرات کلوئيدي به همديگر نزديک تر شده و نتيجه آن که ذرات بزرگتر ديگري که به آنها متصل هستند. نيز در مجاورت يکديگر قرار گرفته و بدين ترتيب کلوييدها سبب تشکيل خاکدانه مي شود

انواع ساختمان خاک:
الف) خاک هاي بدون ساختمان :

1 – ساختمان تک دانه اي : خاکدانه ها ريز بوده به صورت مجزا کنار يکديگر قرار دارند.
2 - ساختمان توده اي : ذرات کاملاً بهم چسبيده اند، اما هيچگونه خاکدانه در آن ديده نمي شود.

ب) خاک هاي داراي ساختمان :
1 – ساختمان مکعبي : خاکدانه ها شبيه مکعب بوده و به دو شکل معکبي گوشه دار و بدون گوشه ديده مي شود.
2 – ساختمان منشوري : در ازاي خاکدانه بيشتراز پهناي آن بوده، ممکن است به شکل هاي ستوني و يا منشوري در خاک وجود داشته باشد.
3 – ساختمان صفحه اي يا بشقابي : در بعضي خاک ها، خاکدانه ها نازک و داراي سطح بشقاب مانند هستند.

رنگ خاک :
در آب و هواي گرم و مرطوب آن به مقدار زياد انباشته مي شود و در نتيجه خاک سرخرنگ مي شود. رنگ زرد خاک ها به خصوص در لايه هاي زيرين نشان دهنده رطوبت زياد خاک و اکسيدهاي آهن آبدار است. در آب و هواي معتدل، خاک ها به دليل دارا بودن مواد آلي بيشتر به رنگ تيره (قهوه اي ) ديده مي شوند.

        د    ماي خاک :
       عوامل مؤثر در دماي خاک :

1- مقدار حرارت جذب شده در خاک
2- مقدار حرارت لازم براي بالابردن يک درجه حرارت خاک
3- مقدار حرارتي که صرف عملياتي ، مانند تبخير در خاک در خاک مي شود.

جذب حرارت در خاک :

مقدار حرارت جذب شده توسط خاک به عوامل زيربستگي دارد:
1 - آب و هوا منطقه
2 - رنگ خاک
3- شيب زمين
4 – پوشش گياهي

         دفع حرارت از خاک :

از حرارتي که جذب شده در خاک فقط قسمتي از آن باقي مي ماند و بقيه آن از طريق هدايت و تشعشع به جو پس داده مي شود. خاک به طور دائم از خود اشعه هاي حرارتي به صورت اشعه هاي مادون قرمز بيرون مي دهد.

اصول و روش اندازه گيري درجه حرارت خاک :
وسايل مورد نياز در اندازه گيري درجه حرارت خاک :
وسايل مورد نياز در اندازه گيري دماي خاک :

1 – دما سنج جيوه اي ، 2 – دمانگار

قسمت هاي مختلف دما سنج جيوه اي خاک :

1 – قسمت مدرج که مقدار دما از روي آن خوانده مي شود و روي خاک قرار مي گيرد.
2 – قسمت مخزن که طول آن بر حسب عمق مورد نظر براي اندازه گيري دما متغير است.